2013/07/22

GARAIPENAK 1000 AURPEGI !!!!



 
Denboraldiko bigarren helburu nagusiaren aurrean gaude G2H. Ilusio haundiz egin dugu oñatitik Beasainerako bidaia, Aizkorriren ondoren egindako 3 lasterketak podiumean amaitu ditut eta honek motibatu egiten du, badakigu gaua ondo joaten bada nahiko aurrean egon naitekeela. Hala ere oso berria naiz ultratrailen mundu honetan eta honek ere errespetu eta kezka pixkat sortzen digu.


Bartulo eta anoa postuetako janari guztia ondo ordenatu ostean irten gara Oñatitik Lore, Mare, Mikel eta laurok, besteekin (aitta, aitzi, ima) Beasainen elkartuko gara. Beroaren ondorioz gure etxea oso beroa izaki ez dut behar bezela deskantsatu, ezin izan baitut siestarik egin baina hala ere gogoz nago bidai berri honetarako.

Aparkatu eta dortsala hartu ostean afaldu egin dugu denok furgonetan, bero dago eta hezetasun handia eta honek ondo hidratatzera behartzen gaitu.

 Ekaitza etorri da eta zaparrada ederrak bota ditu giroa pixkat freskatuz, atertu ondoren motxila
prestatu eta jantzi egin naiz. Irteerara goazela proba ordu bete atzeratu dutela enteratzen gara eta berriz furgonetara itzultzen gara. Antolakuntzak erabaki gogorrak hartu behar izaten ditu batzuetan korrikalarien segurtasunerako.

Tximista galantak zerua argituz eta beroa dago 20º irteera aurretik, hezetasuna ere galanta!! Lore eta Mareri muxu bana , besteei bostekoa eta banoa irteerako txipen kontrolera. Animoso eta guztiz motibatuta nago eta buruari lasai ateratzeko behin eta berriz errepikatzen.


Aurreskua eta 00:00 IRTEERA!!!

Ederra irteerako atzera kontaketa eta hasierako metroak, jende asko kaleetan eta gu bagoaz!! Inork ez du frontala pizten, nik ere ez eztakit zergatik...  aaah lehenengo kmak kaleetan zehar dira eta ez dago beharrik...

Lehenengo taldetxo batek aurrera egin du 10 bat lagun joango dira eta ni bigarren taldetxo baten noa nire buruari eusten aurrera ez joateko. Ordiziko kaleetara heldu gara, taldetxoaren buru noa jendeak ardo eta garagardo botillak jartzen dizkigu eskura, baina nik orain ura nahiago... bihartik aurrera ikusiko dugu pentsatzen dut. Atzera begiratu eta taldetxoan Aitor Ota oñatiarra ikusten dut, agurtu eta aurrera, primeran goaz pentsatzen dut, badakit proba luzea dela eta aurrean jendeak pott egingo duela.

 Zaldibira bidean lehenengo aldapak hasten dira eta niretzako berria dena iluntasuna...  Frontalaren argitan lehenengo taldea hurbil daukagun arren gu gurera nahiko lasai aurrera goaz, horrela Aitor Ayala Eskoriatzarrarekin bakarrik geratu naiz eta berarekin iristen naiz Zaldibira.

Bero dago eta anoa postuan trago bat egiten geratu gara biok hau luzea data, nireei hatzamar lodia
jaso eta gustora bagoaz Larraitzera. Aldapa gehiago eta lehenengo taldetxotik jendea geratzen ikusten dugu, bat hain zuzen Zigor Iturrieta, lasterketa irabazteko faborito nagusia. Honek erritmo berdinean aurrera jarraitzeko pista ematen digu...  bero!!!  izerdi patxetan!! hezetasuna!! baina sentsazioak ezin hobeak dira!!
Tontortxo batera heldu eta orain beherantza Larraitzera!!! Goraka ederki noa, ez azkarregi baina erritmo onean, Aitor atzean jarrita daukat eta honek erakusten dit erritmoa ona dela ez bainoa ez azkarregi bera atzean uzteko moduan, ez motelegi berak aurrera egiteko moduan.Lehenengo gela hartzen dut.

Larraitzera bidean lehenengo arazoak hasten dira, frontalarekin borrokan nabil, aldapa behera asko mugitzen zait eta momento batzuetan ez dut ezer ikusten, Aitor atzean utzi dut, aldapa behera hobeto noa... baina berriz frontala... aurreko taldetxoa ia harrapatu dut. Baina gelditzea erabakitzen dut txisa egin eta frontalaren arazoa konpontzeko, frontalari buelta eman eta benga aurrera!

Aurreko taldetxoa aurrera joan da eta aitorrek harrapatu dit anoa postuan, lasai hartu dut ondo hidratatu eta zerbait jateko. Benga orain txindokirantza!!!  Nireak animatzen eta pixkat urduri somatu ditut eta  "LASAI" ohiukatzen diet! Postuak aurreratu ditudala ikusi dute eta oso ondo noala eta honek beraiek ere motibatu egin ditu.

Aitor Eskoriatzarra pixkat aurretik atera da anoa postutik baina ni berehala bere atzetik. 20 metro aurretik doa baina bere erreferentziarekin igoera ona egingo dudala pentsatzen dut, erritmoa igo gabe eta korrika txikian grabillazko bidean ondo noa!!  Kamel baka bete dut anoa postuan ia hutsik baineukan honek erakusten dit bero dagoela eta hezetasun handia! Grabillazko bidea utzi eta ezkerretara hartzen dugu, oinez hasi gara.
Gauaren iluntasunean Aitor gero eta aurrerago doa eta nik ez dudala aurrera egiten ematen du, gero eta gehiago kostatzen zait erritmoa jarraitzea eta  moteldu egiten naiz.Aitor gehiago ez dut ikusiko lasterketa bikaina eginda 6. amaituko zuen, Garaipen bikaina !!




 Horrela atzetik Ixaka Oñederrak eta Joseba Tobarrek harrapatu naute, ez noa lehen bezain gustora eta berotasunak hasten zaizkit, oin ,sabel, buru eta gorputz guztian... Bi hauei ere ezin diet jarraitu eta behi artean goazela aurrealdean galtzen ditut ... Ixakak atzetik aurrerako lasterketa eginda 4. bukatuko zuen, Ederra garaipena honena ere!! Josebak... bueno Josebarena gero kontatuko dut...

Horrela aurrera noala ura edaten dut pilo bat baina ez zait egarria joaten, edan eta edan eta alferrik... gel bat hartzen dut ia errekuperatzen dudan baina alferrik,Joxi Garmendia korrikalariak ere pasa egiten dit, bere animoek ez diote gorputzari buelta ematen laguntzen, baina eskerzen da beste korrikalariek animatzea. Joxi ere aurrera doa!! Bikain zioala tremendako takatekoa hartu eta utzi egin beharko du Lizarrustin... Eskerrikasko Joxi zure animoengatik eta animo hori pasatuko da ta!!

Iturrira heldu eta edalontzia bete ur edaten dut... alferrik! kauen dios!!! Leporarteko bidea bakarrik eta nahiko txarto pasatzen dut, bero daukat, izerdi patxetan noa eta sentsazio txarrak ditut.Txindokiko  lepoan txalapartak burukomina sorrarazten dit, plazerra beharrean eta hau bai ez dela normala... izugarri gustatzen baitzait... momento honetan eta txalapartaren soinuarekin eta mendiaz disfrutatzen doazen bi korrikalarik pasatzen naute Iker Urizar eta Aitor Otamendi
Oñatiarra, Aitor ni animatzen saiatu da baina alferrik... Ikerrek 8. amaituko zuen eta Aitorrek lasterketa bikaina eginez 9. Zorionak ederra garaipena bikote!!!

Lepoan txipa pasatu eta gaueko bakardadean aurrera egiten dut nola edo ala egoerari buelta emango diodan itxaropenarekin... Ganbo eta uarrainerako bidea oso luzea egiten zait, erdi mareatuta eta okaraka noa, gorputzak ez du sartu diodan ezer asimilatu eta" corte de digestión" delakoa ere izan nezake, eztakit zer gertatzen den bakarrik noa eta hori ere ez da lagungarri momento hauetan, oinez egiten dut ia lepotik uarrainerako bide osoa. Azkenean uarrain!!! Pufff!! Gaizki noa eta burua
bueltaka...(literal) oraindik asko falta da eta ni horrela... lasterketa uzteko pentsamenduak etortzen zaizkit burura...aladapa behera pare bat aldiz erortzen naiz, zorionez minik hartu gabe...Hau ez da normala abiadura honetan beheraka erori??? Beti ondo konpondu izan naiz beherantza ta gaur?? Iluntasunak ez du laguntzen baina nire gorputzaren egoerak ere ez.

Lareoko urtegia pasa eta korrikalari bat lurrean ikusi dut, Joxi da eta Josebarekin dago! Nahiko kolpe txarra hartu du eta erdi konmozionatuta dago Josebak kontrolean abisatzeko esaten dit bera geldituko dela berarekin laguna duela eta... Nik orduan aurrera egin eta Lizarrustirako bidea hartzen dut, bidean antolakuntzako bolondres bat badoa Joxiri laguntzera.

Azkenean Lizarrustira heldu naiz, nire egoera zein den esan diet familiako eta  gurutze gorrikoei eta hauek azterketa bat egin  didate. Pultsua eta tentsioa ondo nituen arren odoleko azukrea bajo minimos nuela eta erretiratzea aholkatu didate. Aurrretik ya buruan narabilen erabakia hartzeko behar nuen aholkua izan da. Kriston penaz baina uztea erabaki dut onena izango delakoan.

"Una retirada a tiempo... ba ez ez da Garaipen bat. Erabakia hartzen duzunean behintzat ez da garaipen bat lortu duzunaren sentsazioa, kontrakoa esango nuke nik!!Eta zer esan gorputzekoak, zer esan zure erabakia hartzearen erruduna izan denagatik... Burua buff... zenbat sentsazio eta pentsamendu!!
 
Eskerrikasko Ixaka, Aitor, Iker, Joxi, Iker, Aitor eta Joseba nere abenturatxoan ondoan egon, protagonista izan eta bidaia politagoa egitearren.Eskerrikasko zuen animoengatik!! Ez dut garaipenik lortu baina asko ikasi dut, hurrengoan gerra emateko itzuliko naiz!! Oraingoan garaipenaren aurpegietako batzuek zuenak dira ZORIONAK!!

Zorionak familia beti hor zaudetelako, zuena bai Garaipena!!



Garaipen bikaina Iñaki(1), Gaizka(3) eta Juan(2)!! Zorionak!!!!



Zorionak arazoak arazo proba bukatu ahal izan zenuten guztioi!!Garaipen bikaina!!

 
  Zorionak benetan Ehunmilak proba gogorra bukatzea lortu zenuten guztioi, bereziki zuri Iker!!Garaipen Bikaina!!

 
Eta bereziki bi hauei, Ikaragarria Imanol eta Javi!! Eta gainera errekorra!!  bua zenbat daukadan ikasteko!!Garaipen Bikaina!!

 
Ez zait ahazten ez!!  Zuri ere bereziki zorionak Joxelu!! Hi haiz hi!!! 50 urteak pasa ta gazteei egurra ematen... Hitzik Gabe...Garaipen Bikaina!! (3min 28s- 4min 40s)
 
 



 
 
ZORIONAK BAITA ERE ANTOLAKUNTZAKO 1200 INGURU BOLONDRESEI, ETA BAITA GURUTZE GORRIKO LAGUN GUZTIEI ZUEK BAI IZANGO DITUZUELA 1000 ISTORIATXO BESTE 1000 GARAIPENEKIN!!! Gure segurtasuna bermatzeagatik hartu zenituzten erabaki zuzen eta okerrengatik, denok ikasiko dugulako eta ikasten jarraitu dezagun...!! Zorionak zuen garaipenagatik!! Zorionak hain ondo zaindu eta mimo guztiekin hartzeagatik!!





BAINA BEREZIKI GAUR ZU ZARA GARAIPENIK HANDIENA LORTU DUENA JOSEBA! ZORIONAK PROBAKIDEAK ANIMATZEAGATIK NI BARNE, ZORIONAK JOXI LAGUNA LURREAN IKUSI ETA BERAREKIN 40 MINUTUTIK GORA GELDITZEAGATIK PROBA BIGARREN PLANO BATEN UTZITA!, HORI GUTXI BALITZ, LIZARRUSTIRA HELDU , JOXIREN GURASOAK LASAITU ETA NI BERRIZ ANIMATZEKO ASTIA HARTU DUZULAKO,ONDOREN PIXKAT JAN ETA PROBA IZAUGARRIA EGINEZ 11. BUKATU DUZULAKO DENGORA ONA EGINEZ.

ZORIONAK ETA ZUREA BAI GARAIPENA JOSEBA TOBAR!!
BESARKADA HAUNDI BAT!!


 Zein ederra den kirol hau, zein ederra ilargi eta tximisten argitan gauez den mendia , zein ederrak ia ikusten ez diren bidetxidor eta errekatxoak, zein ederrak familia eta ikusleen animoak, zein ederrak antolakuntzakoen mimo eta zainketa guztiak, zein ederrak  diren garaipenaren 1000 aurpegiak.

2013/07/03

NIRE LEHENENGO ALDIA

Rodellar eskalatzaileentzat den bezala Ainsa BTT zaleentzako leku aparta da, baina korrika egiteko ere leku izugarri politak ditu.Egonak ginen bertan baina itzultzen garen bakoitzeko liluratuta geratzen gara bere paisaia eta bere alde zaharreko kaletxoekin.

 
 
Bertan egin dut nire lehenengo ultratraila. Nire lehenengo aldia izan da.


Lehenengo aldiagatik hitz egiten dugunean denok gogoratzen dugu esperientzia ez oso on baina aberasgarri batekin.


Hasierako ezjakintasun eta desio amaigabeak
 abentura bilakatzen dute,
 ondorengo urduritasun eta beroaldiak  ,
arriskatzera ausartzen gaituzte
 fereka eta laztan goxoek
plazerrera garamatzate ,
izerdi, usain eta min berriek beldurtu arte.
 
 
 
 
 Askotan,ez da bete beteko esperientzia izaten baina errepikatzean bigarrena beti hobea izaten da.
 
 
 
 
Lehenengoa izatean nere  ezjakintasuna nabaria da. Ez dakit gorputzak nola erreakzionatuko duen, ez dakit ze erritmo hartu behar dudan, ez dakit zenbat edan behar dudan ,zenbat jan behar dudan, ez dakit motxilan zer eraman ,ez dakit ezer. Baina nere gogo eta desio amaigabeek abentura honetan murgiltzera animatu naute, ilusioz beterik aurre egingo diot aurrean dudan erronkari.
 
 Goizeko 6:00ak dira, inork ez du berotzen... hau horrela izango al da?  Eguraldi aparta! postal baten antzera Perdido, Cilindro eta Soum de Ramond elurtuta atzealdean, gu 300 korrikalari inguru irteeran, urduritasuna sentitzen dut eta hasteko gogoz nago 66 km aurretik!!

 
 
 
Bagoaz!! 2 korrikalari aurreratzen dira eta gero beste bat, ni laugarren noa oso eroso eta berehala bakarrik geratzen naiz. Eztakit aurrekoek ultra egiteko asmoa duten edo Bielsan amaituko duten maratoia burutuz... horrek erreferentzi falta ekartzen dit eta urduritasuna.


 Lehenengo 15kmtan bi aldiz gelditu naiz txixa egitera, eztakit zergatik? zalantzak ditut... erritmoa izango da... gutxiago gastatzen delako izango da ... urduritasuna...joeee  zenbat zalantza...
 Lehenengo 25kmtan gorabehera ez da izugarria eta erraz egiten da korrika, 22.kman 3.a harrapatzen dut eta berarekin iristen naiz 25kmko anoa postura.





Hemen dago nire taldea izeba eta lehengusua km pila bat egin eta laguntzera etorriak eta nire bi printzesak beti alboan laguntzeko prest. Zer moduz noan galdetzen didate, primeran noala nik erantzun. 3.a ezagutzen dut Nociton 2. egin zuen nire aurretik, baina han galdu eta gainera oso denbora gutxi atera zidan helmugan eta gehiago naizela iruditzen zait momento horretan.



 Orain hasten da benetako lasterketa eta benetako desnibela, aurretik 11 km gora km 1eko atseden batekin baina ia 1600mko desnibelarekin. Gustora noa korrika txikian eta 3.a hamar metro aurretik. Aldapa gogortzen da eta bere aurretik jartzen naiz, nere ezjakintasunean erritmoa azkartu dut eta aldapa tentetzen doan heinean atzean uzten dut. Beroaldian arriskatzera ausartzen naiz eta abantaila ederra hartzen dut 30.kman. Hemendik gora beste 6-7km gora!! aupa Iokin Aurrera!!

Tontorra ikusten da baina ez naiz iristen bufff!!! ze gogorra!!  nere beroaldi eta ezjakintasunean ez dut ondo jokatu, ez dut ondo jan ezta edan ere eta azkarregi joan naiz eta orain komeriak!! Izugarri sufritzen noa, lehenengo lehen aurreratutakoak Robertok pasatzen nau eta ondoren Joseba Tovar euskaldunak ere bai, eta ni ezinean... Berriz zalantzak...

Tontorrera heldu naiz 5.a naiz baina lehenengo gauza errekuperatzea dela pentsatzen dut, jan edan lasai egon eta banoa Bielsara 5km behera 1000m desnibel negatiboa. Lasai noa asko falta dela pentsatuz... Bielsara heldu naiz eta bertan esan didate lehenengo biak maratoia egiten ari zirela eta bertan geratuko direla.Beraz 3.a naiz.
 Joseba harrapatu dut, baina Robertorekin 4 minutuko atzerapena daukat tontorrean galdutako denbora. Ondo jan ondo edan nireak agurtu eta Joseba atera eta minutu batera edo aurrera egiten dut.


Oraingoan lasai Iokin!! (nere buruari) beste aldapa baten aurrean gaude eta lasai igotzea erabakitzen dut tramu asko oinez egiten ditudalarik, zalantzak ditut eztakit astiroegi noan edo zer...

 
Momentu batean Joseba aurrean ikusi dut oso hurbil baina ez naiz itsutu eta erritmo berdinean jarraitzen dut. Basotik atera eta argiune baten aurrenekoa ere ikusten dut baina nahiko urruti. Erritmo hobean freskoago noa hobeto... Azken metroak gogorrak egiten dira aldapa tentea baita!!















Azken metroak eta tontorra!!!  Txipa kontroletik pasa eta anoa postura noa.Paisaia izugarriak! Dena berde berde! elurra inguruko tontorretan... 2000 metroan nago eta eguzkiak gogor jotzen duen arren haize pixkat dago eta ez dago horrenbeste bero. Beste bi munutu galdu ditut igoeran nere bi aurkariekiko baina orain freskoago nago eta jaitsiera ederra daukat, azken bi aldapak etorri aurretik.
Anoa postuan zerbait jaten dudan bitartean bertako batek kamel baka betetzen dit, mesede galanta!! pentsatzen dut ,Eskerrikasko esaten diot!

Robertorekin 7 minutuko desabantaila daukat eta Josebak 3 minutu ateratzen dizkit. Banoa beherantza!! Benga!!orain bai!! Haize leunak nere gorputza ferekatzen du beherantza noala izugarri disfrutatzen noa eta Joseba harrapatzen dut. Ez doa ondo nahiko nekatuta doala esaten dit eta aurrera egiteko paso ematen dit. Benga Iokin goazen!!
 
Mendian behera besoak ireki eta haize leunak ferekatzen zaituela sentituz,inguruko mendien laztan goxoak sentitzea izugarrizko plazerra da. Ondo noa eta berehala utzi dut Joseba atzean, maratoi erdia egiten ari direnak pasatzen hasten naiz eta lehenengoa gertu daukadala esaten didate... Honek animatu egiten nau, goazen Iokin harrapo inbiozu!!!! Kamel bakari tira eta...  dios zer gertatzen da betea daramat baina urik ez dator tubotxotik... ze kristoo! motxila kendu pixkat ustu pixkat edan eta arazoa konpontzen dut. Denbora ederra galdu dut!!!
 
Hurrengo anoa postura heldu eta 10km inguru falta zaizkit 3-4 minutura daukat Roberto eta aurretik 2 aldapatxo. Ondo noa eta gogor hasten naiz aldapa gora!! oso juxtu heltzen naiz gora izerdi hotza, izerdi usaina , beroa... ufff beherantza pixkat azken aldapatxoaren aurretik baina azken kartutxoa erre dudala iruditzen zait,indarrez juxtu noa ustuta. Lehenengo partean indarrak gorde banitu...? pentsatzen dut kauen ...haserretu egiten naiz neure buruarekin.
 
Azken aldapan noa oinez,  Mikel lehengusua igo da azken kmtan laguntzera. Oso juxtu noa ezin korrika egin gutxi falta dela esaten dit tontorrerako... Nere bizitzako 200m luzeenak Mikel!! Benga orain behera!!
 Punbaaaaa!!! harri baten kontra orkatilaz jo eta lurrera!!  Hau mina! erdi mareatuta nago geldi .Mikelek ea ondo nagoen nik baietz!! Nahiko beldurturik orkatila nola edukiko dudan... amaitzera noa!! oso luze egiten zaizkit azken 3kmak baina azkenean helmugara iristen naiz.
 
Robertok azkenean 7 minutu atera dizkit eta Josebari 13 minutu atera dizkiot azkenean. Denborek berdin dute!! Asko ikasi dut lasterketan eta pozik ospatzen dugu bigarren postua!! 
 
Roberto hurrengoan irabaziko diat!!! pentsatzen dut.
 
 
 
 
Nere lehenengo ultratraila ere ez da bete beteko esperientzia izan,baina errepikatzen denean bigarren aldia hobea izaten omen da!! 
 
G2Hetan ikusiko gara!!!!